Geschreven door: Jesse Warmerdam
Vandaag openen we het debat opnieuw. Alles zo dun mogelijk maken is allemaal leuk en aardig, maar is het wel altijd handig? Laten we hier eens uitgebreid naar kijken.
Vandaag openen we het debat opnieuw. Alles zo dun mogelijk maken is allemaal leuk en aardig, maar is het wel altijd handig? Laten we hier eens uitgebreid naar kijken.
Dun, dunner, dunst
Bij elk nieuw product van Apple zal de dikte vernoemd worden: het zit in Apple's genen om elk product dunner te maken dan zijn voorganger(s). Hoe platter, hoe beter, zou je zeggen. Niet in alle gevallen: het kan zeker voor lastigheden zorgen.
Lightning-connector
De lightning-connector is een duidelijke oorzaak van Apple's tunnelvisie over dun. De 30-pinsconnector is te dik voor de iPhone 5, waardoor een tweede oplaadkabel geïntroduceerd moest worden. De Lightning-connector is overduidelijk handiger dan zijn voorganger, maar brengt ook nadelen met zich mee.
Allereerst gaat het om het tweede model. Wanneer je al langer dan vandaag Apple gebruikt, zul je vast nog wel een oude iPad of iPhone in gebruik hebben. Dit zorgt al snel voor een wirwar aan draden. Een 30-pins voor de iPhone 4, een Lightning voor de iPad Air. Met al die kabels ontstaat een probleem wat Apple normaal zo goed weet te voorkomen: een wirwar aan draden.
Het tweede probleem van een dunnere, smallere oplader is erosie. Waar de 30-pinsconnector lastig erodeert dankzij het grote aantal contactjes, stopt de Lightningkabel veel sneller met opladen omdat deze maar weinig contact heeft met de iPhone. Het probleem lijkt werkelijkheid geworden te zijn: verschillende klachten zijn inmiddels over dit probleem opgedoken.
Allereerst gaat het om het tweede model. Wanneer je al langer dan vandaag Apple gebruikt, zul je vast nog wel een oude iPad of iPhone in gebruik hebben. Dit zorgt al snel voor een wirwar aan draden. Een 30-pins voor de iPhone 4, een Lightning voor de iPad Air. Met al die kabels ontstaat een probleem wat Apple normaal zo goed weet te voorkomen: een wirwar aan draden.
Het tweede probleem van een dunnere, smallere oplader is erosie. Waar de 30-pinsconnector lastig erodeert dankzij het grote aantal contactjes, stopt de Lightningkabel veel sneller met opladen omdat deze maar weinig contact heeft met de iPhone. Het probleem lijkt werkelijkheid geworden te zijn: verschillende klachten zijn inmiddels over dit probleem opgedoken.
Numeriek USB-toetsenbord
Het numeriek toetsenbord voor de Mac is het volgende probleempje. Waar het toetsenbord geweldig typt en een goede kanteling heeft, kan de USB-ingang voor problemen zorgen. Wanneer je een ietwat dikke USB-stick hebt, zal heel het toetsenbord kantelen omdat de ruimte gewoonweg niet groot genoeg is. Gebruik je in dit geval een Mac Mini, dan heb je nog maar erg weinig USB-poorten over. Handiger zou het zijn geweest wanneer Apple de USB-ingang aan de achterkant van het toetsenbord had gemaakt, zodat het er eenvoudig ingestoken zou kunnen worden.
De iMac
De iMac is enorm dun en ziet er dan wel fantastisch uit op je bureau, erg praktisch is het niet van Apple. Alle ingangen, zoals die voor Thunderbolt, USB of een headset-ingang zitten aan de achterkant. Aangezien het lastig is om een USB-kabel of Thunderbolt-kabel blind in je iMac te frotten, ben je gedwongen jezelf ofwel als een acrobaat over de iMac te buigen om zo te zoeken naar de ingangen, ofwel je iMac een flinke zwieper geven zodat hij vervolgens omgedraaid op je bureau staat zodat je de kabels er in kunt steken. Nee. Dit is verre van praktisch, en wij zijn niet de enigen die dit vinden.
Verschillende ondernemers hebben verloopstukken ontwikkeld die je in de USB-ingang kunt stoppen zodat deze aan de onderkant van je iMac op een logische plek beschikbaar is (zie afbeelding). Helaas kost dit extra geld, dat Apple de gebruikers had kunnen besparen door iets beter na te denken over de locatie van verschillende ingangen.
Verschillende ondernemers hebben verloopstukken ontwikkeld die je in de USB-ingang kunt stoppen zodat deze aan de onderkant van je iMac op een logische plek beschikbaar is (zie afbeelding). Helaas kost dit extra geld, dat Apple de gebruikers had kunnen besparen door iets beter na te denken over de locatie van verschillende ingangen.
Handligging
Ligt een iPhone die je amper voelt wel fijn in de hand? Dat valt te betwisten. Waar sommigen dit juist fijn vinden in bijvoorbeeld de zakken, hebben anderen graag een contragewicht zodat je voelt dat je iets in je handen hebt. Door de iPhone enorm dun te maken verliest de telefoon natuurlijk ook zijn gewicht.
De handligging is waarschijnlijk het meest disscussie-gevoelig onderdeel van 'dun, dunner, dunst'. We kunnen er veel over zeggen, maar het is bij iedereen verschillend.
De handligging is waarschijnlijk het meest disscussie-gevoelig onderdeel van 'dun, dunner, dunst'. We kunnen er veel over zeggen, maar het is bij iedereen verschillend.
Schade
Hoe kleiner de technologie in een iDevice of Mac, hoe gevoeliger het systeem. Dit ligt voor de hand: wanneer er duizenden onderdelen in zitten die kleiner zijn dan een een zandkorrel, is het logisch dat één zandkorrel enorm veel schade aan kan richten. Gelukkig gaat het tot nu toe aardig goed en zijn er niet veel problemen met zandkorrels of iets dergelijks, al gaan telefoons wel steeds sneller kapot wanneer je ze op de grond laat vallen. Nadelig voor de gebruiker. Alweer.
Conclusie
Inmiddels is het wel duidelijk dat dunner niet altijd beter is. Misschien zijn we met een iets dikkere telefoon zelfs wel beter af. Over de iMac: de iMacs vanaf 2006 hebben allemaal de ingangen aan de achterkant, waardoor het niet veel uitmaakt welk model je neemt. Het toetsenbord is eenvoudig genoeg gewoon onhandig gemaakt.
Natuurlijk zijn er ook meer dan genoeg voordelen voor een dunne telefoon. Wat vind jij precies van 'dun, dunner, dunst'?
Natuurlijk zijn er ook meer dan genoeg voordelen voor een dunne telefoon. Wat vind jij precies van 'dun, dunner, dunst'?
